دروغ چرا؟

داشتم روزنامه اعتماد رو ورق می زدم چشمم به این مقاله اش افتاد راجع به دروغ نوشته بود و اینکه چگونه خود واقعی رو نشون بدیم خیلی جالب بود:

امروزه به هر کس که می رسی و با او آشنا می شوی بایستی مدام به این فکر کنی که آیا حرف های او راسته یا دروغ؟ در واقع بعضی از افراد مثل آب خوردن دروغ می گن و اگر هم روزی حرفای کذب اونها بر ملا شد به روی خودشونم نمیارن و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده
این موضوع چندان هم تعجب آور نیست چندی پیش روانشناسان اعلام کردند که ساختار مغز افراد دروغ گو ، ناهنجار است طوری که دروغ گفتن برایشان طبیعی به نظر می رسد.
به گفته روانشناسان شاید یکی از دلایل دروغ گویی عدم اعتماد به نفس کافی باشد به نحوی که این افراد ممکن است مجبور شودن یه تصویر غیرواقعی از خودشان نشان دهند چرا که احساس می کنند طرف مقابل تنها کسی را می پذیرد و قبول می کند که دارای ویژگیهای خاص باشد و خود را با فاکتورهایی همانند ثروت فراوان،شغل مناسب و ... مقایسه می کند. چنانچه اینگونه افراد به دروغ روی آورند بجای اینکه تصویر واقعی از خود نشان دهند تصویر دروغین خود را نمایان می کنند.
امروزه به واسطه فراگیری اینترنت این قضیه شکل جدیدی به خود گفته و چون در محیط سایبر و در هنگام آشنایی ها از طریق چت کردن این احتمال به مراتب نمود بیشتری پیدا می کند . به این مفهوم که دختر و پسر بسادگی می توانند با تصویر غیر واقعی از اوضاع و احوال خودشان طرف مقابل را فریب دهند.
شاید ریشه این عوامل را در آموزش و پرورش بتوان جستجو کرد . یعنی افراد در سیستم آموزش و پرورش مستقل بار نمی آیند و امکان کسب اعتماد به نفس و عزت نفس کافی رو نمی یابند.
نمونه ساده آنرا می توان در دانشگاهها نیز یافت: اینکه دانشجو اقدام به تحقیق و پژوهش نمی کند و صرفا قصد دارد مدرک دانشگاهی بگیرد که عمده این مسائل به فقدان اعتماد به نفس بر می گردد.
به قول کارشناسی مسئله دروغ و دروغ گویی فرایندی روانی است که از عوامل متعددی ناشی می شود. در تبیین مسئله دروغ می توان به این نکته اشاره کرد که عدم صداقت افراد در بسیاری از موارد ناشی از ترس می باشد یعنی فردی که دروغ می گوید از بر ملا شدن حقایق می ترسد و به همین دلیل دروغ می گوید. ریشه این مسئله از دوران کودکی و ترس های مربوط به این دوره – از امر و نهی کردن های والدین ،تنبیه واعمال خشونت آنها سرچشمه می گیرد. از سویی دیگر خشونت می تواند جنبه یادگیری داشته باشد به گونه ای که فرد دروغ گفتن را از محیط و افراد پیرامونش می آموزد و به لحاظ این دروغ گویی ، فرد یا الگوهای مورد نظرش مورد تشویق قرار می گیرد. این فرد به نحوی از سوی اطرافیان مورد تقویت قرار گرفته و این رفتار به صورت ریشه ای در او نهادینه می شود. همچنین در بعضی از افراد که دارای اختلالات شخصیتی و ضد اجتماعی هستند و دست به رفتارهای بزهکارانه می زنند صفت دروغ گویی جزء ارکان شخصیتی انها لحاظ می شود.
برای روبرو شدن با اینگونه مسائل باید اول به بافت خانواده توجه کرد و ویژگیها و صفاتی که در خانواده منجر به دروغگویی فرزندان می شود جستجو کرد که از آن جمله می توان به ترس از تنبیه ، برآورده نشدن نیازهای روانی ،عاطفی و فیزیولوژیکی فرد اشاره داشت. از سوی دیگر باید جنبه های یاد گیری و دروغ گویی که در خانواده ها و البته اجتماع رخنه کرده یافت و به آن پرداخت.